Na een etmaal van diaree en overgeven, ben ik weer een beetje aan het bijkomen. Eigenlijk voel ik me nog steeds beroerd. Vannacht nog een nachtje op de bank, dicht bij het toilet. Verdwaast wordt ik wakker van de telefoon naast me. Het is nog donker. De fluoriderende wijzers van m’n horloge geven vijf voor zeven aan. Ik overweeg niet op te nemen, maar doe het toch.
“Met Karwei. Uw bestelde side-table is er,” klinkt het opgewekt.
Even ben ik stil. Stil van verbazing. “Welke idioot belt nu vóór zeven uur ‘s morgens om te vertellen dat die @%$#&* tafel er is?”
“Een prettige avond nog, meneer.”
