Gewekt door mezelf
Zo’n twee jaar lang werd ik ‘s morgens wakker van mezelf. De wekkerradio stond afgestemd op een van de landelijke zenders en iedere morgen zo rond een uur of zeven (het kan ook acht zijn geweest) kwam het reclameblok voorbij.
Canon had jarenlang een ijzersterke slogan gehad met “If it moves: shoot it with a Canon”. Dit was voor de cameradivisie. De volgende slogan moest breder worden ingezet. Een Nederlands bureau werd ingeschakeld voor de Europese campagne. Erwin Strikker liep via via tegen de klus aan en maakte er een 20 seconden durend symfonisch meesterwerkje van. Het stuk sloot af met een pakkend soundlogo. “Created by Canon, for you.” Acht lettergrepen, waarvan de laatste twee in tertsen; tien noten zouden er op papier hebben gestaan, was er papier geweest. De arrangeur had bedacht dat het soundlogo de klank van een fretloze basgitaar moest hebben. Een keer wat anders. In die tijd was de basgitaar niet het melodie-instrument bij uitstek en weinigen hadden een fretloos exemplaar. Laat staan dat ze hem ook maar bij benadering zuiver konden houden. Mijn geluk. De demo werd in mijn eigen studio opgenomen en daardoor viel de keuze op mij. Terwijl de basgitaar niet eens mijn hoofdinstrument was.
Voor het eggie stond het reclamebureau er op dat we voor de opname naar Hilversum kwamen. Naar een studio waar ze goede ervaringen mee hadden. Ernst en Bobbie zaten in studio 1, voor ons bleef nummer twee over. En dat bleek behelpen. Destijds was nog niet zo vanzelfsprekend dat midi-tracks werden omgezet naar audio. Midi bleef vaak midi tot aan de eindmix. Maar studio 2 beschikte niet over midi. Onder toeziend oog van de opdrachtgever zelf liep de sessie in de soep nog voor die goed en wel was begonnen . Het enige systeem waar midi op kon worden gedraaid was een, zelfs voor die tijd, aftandse Atari 1040ST met Cubase 1.1. Hoop laaide op. Niemand van de aanwezige technici had echter ook maar het geringste idee hoe daarmee moest worden gewerkt. De Atari was mijn eerste muziek computer en van Cubase heb ik zelfs versie 1.0 nog keurig gekocht. De dure studio tijd was weer veilig.
De eindmix stagneerde daarna nog wel even. De fretloze bas conflicteerde met een tweede baspartij die daaronder lag. Eén toon sloeg dood. Vol trots kon ik wederom van meerwaarde zijn. Door de fase van een van beide tonen om te draaien, keerde de helderheid terug en was het probleem opgelost.