Warm water –
Een mengkraan die zelfs direct kokend water kan leveren. Keurig na een extra veiligheidshandeling natuurlijk. De Quooker staat hierom bij de insiders al jaren zo bekend dat merknaam synoniem staat aan die van het product. Net zoals een navigatie-systeem een Tom Tom is en – heel vroeger – Hoover de enige stofzuiger. Quooker heeft een dergelijke reputatie, maar is niet bekend bij het grote pupliek. Daar moet verandering in komen, dus wordt er sinds enige tijd ook Broadcast geadverteerd via televisie. Daarvoor laat Quooker hun design-kraan zien in full-action, natuurlijk inclusief de optie van het kokende water. Mooi filmpje; niets mis mee. Muziekje eronder; werkelijk gênant. Liftmuziek, maar dan alleen voor een heel snelle lift. Daar wil je niet te lang in staan.
Een zichzelf respecterend merk dat een paar ton aan reclamezendtijd spendeert en vele duizenden Euro’s steekt in ontwikkelingskosten van een spot waar zelfs de kosten voor de shoot bij in het niet vallen, zal toch niet bezuinigen op de muziek? Een paar honderd goedkoper uit zijn door stock-music te gebruiken kan toch geen reële optie zijn? Dat kan ik maar moeilijk geloven. Laten we er daarom eens van uitgaan dat dit niet gebeurd. Dat een fractie van het reclamebudget wordt besteed aan opdracht-muziek. Wie keurt dan bij Quooker de compositie onder hun commercial goed die lijkt op stock-music? Sterker nog: Je zou zweren dat die ergens uit een bibliotheekje is geplukt. Gratis. Nou vooruit: € 50,— voor vrij gebruik, zonder gezeur achteraf over de rechten. Dat zal Quooker toch niet doen? Nee, vast niet. Maar wie is dan verantwoordelijk voor hun muziekkeuze?