Dan denk je dat je een goed doel hebt waar iedereen wel achter moet staan, blijken er toch andersdenkenden te zijn. Cada Dia werkt aan een project om de mensen in het Caribisch gebied te laten zien dat ze zuinig moeten zijn op hun koraalriffen. Als symbool is er gekozen voor de zeeschildpad. En laat ’ie het daar nu net op hebben gemunt; die Herman.
Blijker
Herman ziet ook wel het belang in van een goed flora- en faunabeheer. De dieren moeten een relaxt leven hebben geleid, zonder stress. Dat is van grote importantie voor een eerlijk product. Herman wil een mooi stuk vlees op z’n bord. En natuurlijk op de borden van zijn talloze klanten. Op spraakmakende wijze laat hij zijn aspirant koks op een tropisch eiland kennis maken met de schildpad.
“Ga eerst mar effe lekker met die leuke beestjes spelen.”
“Kijk Herman, ze lijken precies op jou. Zelfde kopje, zelfde lichaam!” roept een kandidaat van Hermans t.v.-show. Herman speelt dat hij zogenaamd gepikeerd is. Doet het leuk bij de kijkers.
Hakmes
“Het is belangrijk dat je je product leert kennen, mensen.” Even allemaal weer bij de les, want nu komt het echte werk. De messen worden geslepen.
“Neem je speelkameraadje maar mee hier naar toe.”
Herman demonstreert hoe je de hele kleintjes met de vlakke kant van het hakmes in één keer plat kunt slaan. “Kijk zo. Het nadeel is dat je al die stukjes schild er weer uit moet peuteren. Dus deze gooien we weg. De vogeltjes zijn er dol op, dus er gaat niets verloren.”
Gelukkig zijn er alternatieven.
“Je kunt ze ook zo in het kokende water mikken. Kijk die gladjanus, hij probeert er nog uit te komen ook. Gauw het deksel er op. Effe laten trekken voor een heerlijk soepie. Voor de wat grotere moet je oppassen dat ze je niet bijten. Ja, denk erom. Het zijn krengen. Het beste houd je hem goed vast. Dat ’ie niet weg kan lopen.” De schildpad vecht voor z’n leven.
Rotterdam
“Werk effe mee vriend,” spreekt Herman het dier vermanend toe.
“Je ziet, hij trekt z’n koppie in. Dat willen we juist niet. Dus drukken we deze vinger in z’n anus. Of, zoals we in Rotjeknor zeggen: in z’n reet. Kijk hiero, vlak bij het staartje. Dan komt van schrik het koppetje naar buiten en hak je, precies langs het schild, zo door z’n nekkie. “Kijk, zo doe je dat,” spreekt Herman triomfantelijk tot de camera.
Om zich vervolgens weer tot zijn kandidaten te richten: “Oefen maar even. We hebben er genoeg.”
De mannen en vrouw hakken er driftig op los. Alles voor de overwinning.
“Maar,” verrast Herman ons, “je kunt ’m natuurlijk ook gewoon levend koken. Koken? Maar Herman, wat zeg je nou? Zo’n grote pan hebben we toch niet? Let op, ik ga je een trucje leren,” doet Herman alsof hij het al jaren wist, maar de kennis amper een uur daarvoor van een local had meegekregen.
Sigaar
“Als de pan niet groot genoeg is, gebruik je gewoon zijn eigen huisje als pan. We hebben al een mooi vuurtje op het strand gemaakt en daar leggen we hem op z’n rug in. Net zolang tot ’ie gaar is. Even met een paar man aanpakken en oppassen voor je vingers. Ja, want het zijn rotzakken. Als ze je te pakken krijgen: dat wil je niet weten. Kijk ’m nou eens spartelen. De adrenaline die daarbij vrijkomt verhoogt de smaak. Juist als hij een goed leven heeft gehad, werkt dat extra sterk. Daarom is het zo belangrijk dat we goed voor de natuur zorgen,” leert Herman ons terwijl hij aan zijn sigaar zuigt.
Hij loopt weg van de camera richting de duisternis en horen hem nog net zeggen: “Mooie beesten.”
De Nederlandse band Cada Dia en de Curaçaose zangeres Izaline Calister zetten zich in voor de koraalriffen en de zeeschildpad in het Caribisch Gebied. Onder andere met hun single Salba Nan. Abonneer je op dit blog om in het volgende artikel te ontdekken dat dit geen hopeloze strijd is.
