Sound-a-like
Vind je nu een deuntje wel leuk, maar je bent niet bereid hier al te veel geld voor neer te tellen, dan laat je iets maken dat er op lijkt. Geen look-a-like, maar een sound-a-like. Meestal gebeurt het bewust, vaak in opdracht van het reclamebureau of de marketingmedewerker aan klantzijde. Een componist heeft namelijk steeds de drang om iets nieuws te creëren. Dus wanneer hij met een sound-a-like komt, dan is het doorgaans een ongelukje. Voor de buitenstaander is het daarom een kwestie van gissen naar de ware toedracht.
De luchtige cake van Dr. Oetker – sounds like dokter utker, sinds enige jaren – wordt door zo’n muziekje ondersteund in de Nederlandse t.v.-spot. Leg er de intro van de versie door de close harmony group The Chordettes naast, die van gitarist Chet Atkins of willekeurig een andere variant en niemand kan zich aan de indruk onttrekken dat de componist wel heel erg door deze vijftiger jaren hit geïnspireerd is geweest.
Veel meer recht door (W.)C. was decennia geleden schoonmaker Mr. Edet. Die gebruikte voor zijn keukenrol gewoon het bestaande liedje. De balans in de meerstemmigheid was niet echt lekker, want de lead was een stuk minder herkenbaar dan de tweede stem in dit toch al irritante arrangement. Iedere pauze in de tekst werd opgevuld met een afschuwelijk fluitje waarmee de roep van een koekoek werd benaderd. En vanzelfsprekend had de reclameboodschap een onvergetelijke eigen Nederlandstalige tekst nodig. Mister Edet, zo is’t maar net.